Nieuws

column Multiculti

"In onze multiculturele samenleving krijg je onwillekeurig te maken met uitvaarten van andere culturen. Vaak denk je dan bijvoorbeeld aan islamitische uitvaarten, maar ook het christendom kent vele varianten. Enkele jaren geleden overleed Orlando, een geboren Surinamer, en de uitvaart moest natuurlijk volgens zijn traditie plaatsvinden. Hij was christen. "Kan niet heel moeilijk zijn," dacht ik. "Zoveel zal dat niet verschillen." Nou, dat was niet helemaal het geval.

Bij de laatste verzorging werden er stapels kleding in de kist gelegd waarop Orlando uiteindelijk werd neergelegd. "Meneer, hij gaat een reisje maken, dus moet hij extra kleding mee." Aha, duidelijk. Ook de portemonnee werd omgekeerd in de kist. Geld op zak, altijd handig. En nu maar hopen dat het deksel nog op de kist zou passen.

De liederen tijdens de dienst waren herkenbaar. Ze waren in het Papiaments, maar de melodieën verschilden weinig van die ik ken. Er werd luidkeels meegezongen. Vrolijkheid alom. Het was een stralende zomerse dag, met een temperatuur van zo'n 28 graden. Op weg naar het graf viel een aantal dames flauw. Dachten we. Het was immers behoorlijk warm. Een collega en fanatiek EHBO'er snelde naar voren om eerste hulp te verlenen. Die kans kreeg hij niet. De dames stonden gewoon weer op en zeiden quasi nonchalant: "Meneer, wij vallen niet echt flauw, dat hoort erbij. We zijn verdrietig en blij tegelijk." Vreugde, verdriet en blijdschap, prachtig vormgegeven!"

-Teun Juk-
Uitvaartverzorger DLE Emmen